Η κατοχική βία, είχε πάντοτε ένα σκοπό. Όχι την τάξη. Αλλά το φόβο.
Όταν στέλνεις 7 κλούβες, και μια τεράστια αστυνομική δύναμη που εισβάλει στο χωριό και πετά δεξιά και αριστερά δακρυγόνα, δε στοχεύεις στην τάξη. Όταν μπουκάρεις στα σπίτια, στα σχολεία και αρπάζεις στοιχεία, οικογένειες, DNA δε στοχεύεις στην τάξη. Όταν στέλνεις μπράβους και κοράκια δημοσιογράφους να χαντακώσεις και να απομονώσεις τους αδερφούς μας, δε στοχεύεις στην τάξη.
Στοχεύεις στο φόβο των πολιτών.
Λησμονάς προδότη, πως οι κατοχικές δυνάμεις ήθελαν να προκαλέσουν φόβο, από φόβο. Το φόβο της ανατροπής τους, της ήττας του, της τιμωρίας του. Τρέμεις έναν λαό, που αγαπά τη γη του και την ελευθερία του. Τρέμεις ένα λαό που θέλει κάθε σπιθαμή γης της πατρίδας μας ελεύθερη, κάθε δημόσιο βίο ελεύθερο και δημοκρατικό. Φοβάσαι. Καλά κάνεις. Έτσι σου πρέπει.
Υπάρχουν ειδών προδότες. Αυτοί που συνθηκολογούν με τον κατακτητή. Αυτοί που εκτελούν τις διαταγές τους. Και κάποιοι άλλοι, που παίρνουν πρωτοβουλίες για να γίνουν αρεστοί στον κατακτητή και να εξελίσσονται. Ανήκεις στην τελευταία και άθλια για τις επόμενες γενιές σου κατηγορία.
Σαν άλλη ιερόδουλη της κατοχής, που ταχταρίζει στα στήθη της λαίμαργους ναζί, για να δει στο λαιμό της λίγες κλεμμένες πέρλες, και να πάρει την αξία τους, μιας που δεν έχει.
Η ιστορία λογαριάζεται με όλους. Η παραίτησή σου, στο χέρι μας. Να το ξέρεις.
συνεχής ενημέρωση τέρμα κάτω στο blog μας, στο #skouries
